De Vlaamse partijen Vista en PRO, en de Waalse partijen Oxygène en Collectif Citoyen, dagvaarden deze week de Belgische Staat omwille van de Wet op de partijfinanciering.
Elk jaar krijgen de Belgische partijen via verschillende mechanismen op federaal, regionaal en provinciaal niveau in totaal meer dan 80 miljoen euro. Geld dat zij geheel naar eigen believen kunnen besteden. Zo investeren ze niet alleen in vastgoed, maar geven ze ook enorme bedragen uit aan advertenties op sociale media of aan gratis familiedagen voor hun leden in pretparken.
Discriminatie
De Wet op de partijfinanciering leidt niet alleen tot verspilling van belastinggeld, ze is ook duidelijk discriminerend tov nieuwe partijen. Deze komen op geen enkele manier in aanmerking voor publieke financiering en moeten zelf maar zien hoe en of ze aan de nodige middelen geraken om aan de verkiezingen deel te nemen. Gevestigde partijen kunnen rekenen op vele tientallen medewerkers en eigenen zich de facto ook de parlementaire medewerkers onrechtmatig toe.
Natuurlijke kiesdrempel
Om in aanmerking te komen voor financiering moet een nieuwe partij minstens één verkozene halen. Dat wordt al extra moeilijk gemaakt door de kiesdrempel van 5%, maar er bestaat ook een natuurlijke kiesdrempel en die zorgt ervoor dat nieuwe partijen in Wallonië nog meer gediscrimineerd worden. Het halen van één federale verkozene is in de Waalse provincies immers nog moeilijker omdat de natuurlijke kiesdrempel er hoger ligt.
Nefast voor de democratie
Naast het discriminatoire karakter ondermijnt deze wet ook elke democratische vernieuwing. De toegang tot die democratie wordt immers vakkundig dichtgemetseld, wat de particratie alleen maar versterkt en de bestaande politieke partijen verder loskoppelt van de burger en de realiteit. Ook de democratische representativiteit komt onder druk omdat meer en meer kiezers zich niet vertegenwoordigd voelen door de bestaande partijen en de deelname van nieuwe partijen wordt tegengehouden.
Laatste toevlucht
Jammer genoeg stellen wij vast dat alle andere pogingen om de politieke partijen te overhalen tot een hervorming van deze wet gestrand zijn. Alle opiniestukken, oproepen, alle analyses, alle hoorzittingen met experten in de Kamer, tot zelfs het burgerpanel ‘We Need To Talk’, niets van dat alles kon de partijen er blijkbaar toe aanzetten tot een hervorming te komen.
Met 4 burgerpartijen leiden wij daarom collectief deze vordering in zodat de rechtbank aan het Grondwettelijk Hof kan vragen om de grondwettelijkheid van deze wet te toetsen aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet die de gelijkheid van alle Belgen waarborgen en de vrijheden en rechten van filosofische minderheden moeten beschermen.
In de pers: